Give and Take

အေပးနဲ႔အယူ တဲ့ ။ လူတိုင္းၾကားဖူးတဲ့ စကား။ ကၽြန္မတို႔ေန႔တိုင္းႀကံဳေနရတဲ့ သေဘာတရားေလးပါပဲ။ Give ၿပီးမွသာ Take ကလာပါတယ္ တဲ့။ မေပးဘဲနဲ႔ဘာမွမရပါဘူး တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ တစ္ခုေပးလို႔ တစ္ခုရတာခ်ည္းပါပဲ။ တရားလည္းတရားပါတယ္ေလ။ တစ္ခုေပးၿပီးလို႔မွ တစ္ခုျပန္မရရင္ေတာ့ ဒါဟာ မတရားေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခုရလာၿပီးတာေတာင္ တစ္ခုမွမေပးျဖစ္ခဲ့ေသးဘူးဆိုရင္လည္း ေက်နပ္စရာ မေကာင္းျပန္ပါဘူး။ ဘာမွေပးခ်င္ရင္ ကိုယ္လည္းဘာမွမယူနဲ႔။ ဘာမွမယူရင္ ဘာမွျပန္ေပးစရာမလိုဘူး လို႔လည္း ေျပာလို႔မရပါဘူး။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ေတာ့ မေပးခ်င္လည္း ေပးေနရမွာပဲ။ မယူခ်င္လည္းယူေနရမွာပါပဲ။
ကၽြန္မအတြက္ကေတာ့ ေပးတယ္။ ယူတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အရာ၀တၳဳပစၥည္းတင္မက ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေက်နပ္မႈ၊ စတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း ထည့္တြက္ထားပါတယ္။ ကၽြန္မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္တခုကို လုပ္ခြင့္ရမယ္။ အခ်ိန္ကုန္မယ္။ ေငြကုန္မယ္။ လူပင္ပန္းမယ္။ အတိုက္အခံလုပ္ရမယ္။ ဆိုရင္ေတာင္ လံုေလာက္တဲ့ေက်နပ္မႈတခုရရင္ပဲ အဲဒါ ကၽြန္မအတြက္ Give and Take ပဲ။ ဒီလိုပဲ။ တခုခုကို ရထားၿပီဆိုရင္လည္း အဲဒီအတြက္ တခုမွျပန္္မေပးရေသးရင္ အလြန္အားနာရပါတယ္။ ေပးတဲ့သူက ဘာမွေမွ်ာ္လင့္မထားရင္ေတာင္ အားနာရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေသာသူေတြဆီကေန ကၽြန္မ Take ခ်ည္းလုပ္မိတာရွိပါတယ္။ အဲဒီလူေတြကို ဘာမွျပန္မေပးႏိုင္ေသးတဲ့အခါ ကၽြန္မ အၿမဲ အားနာေနရပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မေၾကာင့္ ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့သူေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္ ဆိုလည္း ဒါ သူတို႔ကို ေပးႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ Give ပါပဲ။
ေသခ်ာစဥ္းစားမယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ေတြ Take ေတြပဲ မ်ားေနမလား။ Give ကေရာ ရွိရဲ႕လား။ အင္း .. Give မ်ားမ်ားလုပ္ၿပီး၊ အဲဒီ Give ကေနမွ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းဆိုတဲ့ Take ကိုပဲ ျပန္ယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုလည္း ဘ၀ႀကီးက ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္ ထင္တာပါပဲ။