present from...

1 + 1 = 2 eyes are looking for you.
4 + 1 = 5 senses missing you.
12 + 12 = 24 hours thinking of you.
3+ 4 = 7 days care about you.
1 + 11 = 12 months take care, I love you.

/* ၾကာပါၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပို႔ေပးထားတာ။ သူဘယ္ကေန ရသလဲေတာ့ မသိဘူး။ စာေၾကာင္းေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔။ */

မွန္ေနပါေသာ္လည္း

/* ဒီမနက္ ေရဒီယိုကေန ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ နားေထာင္လိုက္ရတယ္။ ၾကားဖူးၿပီးသားလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္မကေတာ့ ခုမွၾကားဖူးတာပါ။ ေျပာျပမယ္ေနာ္ ။ */

ပံုျပင္ေလးျဖစ္လာတာက ဒီလိုပါတဲ့။ လူႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနရင္းကေန တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္။ "ဘယ္သူမွားမွား ကိုယ္မွန္ရင္ ၿပီးတာပဲ" တဲ့။ ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဒီပံုျပင္ေလးကို ေျပာျပပါတယ္။တခါတုန္းက အမ်ိဳးသမီး (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။ သူတို႔ (၃)ေယာက္လံုးဟာ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ နတ္ျပည္ကိုေရာက္သြားၾကပါတယ္။ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကိုသြားရမွန္းမသိျဖစ္ေနတုန္း သိၾကားမင္းေရာက္လာပါေလေရာ။ သူတို႔ကလည္း သူတို႔ဘယ္မွာေနရမလဲလို႔ သိၾကားမင္းကို ေမးၾကတာေပါ့။ သိၾကားမင္းကလည္း လမ္းတစ္ခုကို ၫႊန္ျပၿပီး၊ ဒီလမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္သြားရင္ ေနရမယ့္ ဘံုဗိမၼာန္ကို ေတြ႕လိမ့္မယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ မမွားမယြင္း သတိျပဳရမွာတစ္ခုကိုလည္း ေျပာပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း ဘဲေတြကိုေတြ႔ရင္ တစ္ေကာင္ကိုမွ မနင္းမိေစနဲ႔တဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ အမ်ိဳးသမီး(၃)ေယာက္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အဲဒီလမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့။ ေလွ်ာက္ေနရင္း ပထမအမ်ိဳးသမီးက ဘဲတစ္ေကာင္ကို နင္းမိပါေလေရာ။ အဲဒီအခါ သိၾကားမင္းေပၚလာၿပီး၊ ပထမအမ်ိဳးသမီးကို ရုပ္ဆိုးဆိုးနတ္သားတစ္ပါးနဲ႔ လက္ဆက္ေပးလိုက္သတဲ့။ က်န္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး(၂)ေယာက္လည္း ဆက္ေလွ်ာက္လာရင္း ဒုတိယအမ်ိဳးသမီးလည္းပဲ ဘဲတစ္ေကာင္ကိုနင္းမိျပန္ပါေလေရာ။ သိၾကားမင္းထပ္ေပၚလာၿပီး ဒုတိယအမ်ိဳးသမီးကိုလည္း ရုပ္ဆိုးဆိုးနတ္သားတစ္ပါးနဲ႔ပဲ လက္ဆက္ေပးလိုက္ျပန္ပါတယ္။ တတိယအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပဲက်န္ၿပီး၊ ဆက္ေလွ်ာက္လာလိုက္တာ သူေနရမယ့္ ဘံုဗိမၼာန္ကို အမွားအယြင္းမရွိဘဲ ေရာက္လာေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီမွာပဲ သိၾကားမင္းေပၚလာၿပီး တတိယအမ်ိဳးသမီးကို အလြန္ေခ်ာတဲ့ နတ္သားတစ္ပါးနဲ႔ လက္ဆက္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္တဲ့။ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတုန္းမွာပဲ အဲဒီနတ္သားေလးေျပာလိုက္တာကေတာ့ "ဒီေလာက္ မမွားေအာင္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ၾကားကေန ဒီဘဲစုတ္တစ္ေကာင္ကို နင္းမိလို႔ အျဖစ္ဆိုးရတယ္" တဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ တတိယအမ်ိဳးသမီးက "ေၾသာ္. ငါမွန္ေပမယ့္ သူမ်ားမွားတာနဲ႔ပဲ ငါ့မွာ အရုပ္ဆိုးရေတာ့တယ္" တဲ့ေလ။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲရွင္။

/* ခုတေလာ ဒီသေဘာတရားေလးကို ကၽြန္မလွိမ့္ေနေအာင္ခံေနရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမနက္ဒီပံုျပင္ကိုၾကားၾကားခ်င္းပဲ သေဘာက်ေနမိတာေပါ့ေလ။ */

တမ္းတျခင္း

ဘ၀တသက္
ေမ့ေဖ်ာက္ခက္ေသာ
ေက်ာင္းေပ်ာ္ကာလ
သံုးႏွစ္မွ်ကို
GCC ၌ႀကံဳခဲ့ဖူး၏ ။

Fresher ဘ၀
အစမွ်ႏွင့္
senior ထံုး
ႏွလံုးမူကာ
computer trip
စုကာလစ္၏ ။

ၾကားဖူးနား၀
ေတာင္မ်ိဳးစံုႏွင့္
ဂူတခ်ိဳ႕အျပင္
ဟိုသည္ေနရာ
ေျခရာခ်င္းထပ္
ခရီးဆန္႔၏ ။

ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္
ခ်က္ပလက္ေပၚ၌
A side, B side
အၿပိဳင္ဟစ္ေႂကြး
နားေတြေလးေအာင္
ဆူခဲ့ဖူး၏ ။

ကမာၻ႕ဖလား
ထင္မွတ္မွားသည့္
တို႔မ်ားေရာင္းရင္း
ေဘာလံုးအသင္း၏
ေအာင္ျမင္မႈလည္း
ရွိခဲ့ဖူး၏ ။

ဂဏန္းတြက္ခ်ိန္
Training ခ်ိန္၌
လူေျခေတြတိတ္
ေက်ာင္းတံခါးပိတ္တိုင္
ပါရမီကူညီ
ျဖည့္ခဲ့ဖူး၏ ။

ရန္ေတြျဖစ္လိုက္
ျပန္ခ်စ္လိုက္ႏွင့္
ေ၀းမွလြမ္းသည့္
သူငယ္ခ်င္း၏
တန္ဖိုးကိုလည္း
သိခဲ့ၿပီ ။

ေနရာေတြေျပာင္း
ႏွစ္ေတြေဟာင္းလည္း
ထိုသံုးႏွစ္၏
အမွတ္တရမ်ားက
ဘယ္ခါေတြးေတြး
ရင္၌ေႏြး၏ ။

/* 2005 Hons: တက္တုန္းက ကေရးခဲ့တာပါ။ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ နားလည္တဲ့စကားလံုးေတြပါပါတယ္။ definition ေတြ ေနာက္ေတာ့ ေျပာျပပါ့မယ္။ */

လက္တမ္းပံုျပင္

ရင္ကိုေတာက္စားတတ္တဲ့ ဖဲပြင့္ေတြအေၾကာင္းကစရေအာင္
'ခ်စ္တယ္' ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ေသဆံုးျခင္းတဲ့
နားလည္သူေတြရဲ႕ ေခါင္းတညိတ္ကိုပဲ လက္ခံမွာပါ
အနာဂါတ္ဟာ ဘာအကၡရာမွ ေရးထိုးမထားတဲ့ စာရြက္တရြက္မွ မဟုတ္ဘဲ
'ခဲဖ်က္' ဆိုတာကလည္း ငယ္တုန္းပဲ အသံုး၀င္တာ
'မေသခ်ာဘူး' ဆိုတဲ့လူေတြကို ၿပံဳးၿပံဳးၾကည့္ရင္း
မ်က္ႏွာေၾကာေတြ တင္းလာလိုက္တာ
ကမာၻဦးက်မ္းႀကီးေတာင္ ေႁမြတစ္ေကာင္နဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ျပႆနာတက္လို႔
'ငါတို႔ေနာက္ဆုတ္ၾကပါေတာ့လား။'
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာတာေတာင္ ၾကားေအာင္မေျပာရဲတဲ့ေနာက္
ေခ်ာက္ကမ္းပါးဆိုတာလည္း ဂႏၲ၀င္ဂီတတစ္ပါးပဲေပါ့
တစ္ခုပဲ . တစ္ခုပဲ ..
ဒီေန႔ထိ လူေတြ အယူလြဲေနတဲ့ 'အခ်စ္အေၾကာင္းစစ္စစ္' ကို
ဘယ္လိုလူကမွ ေသခ်ာမသိေလေတာ့
လက္တမ္းပံုျပင္ေတြ တေလတလြင့္ ေရပန္းစားက်န္ခဲ့တာ မဆန္းပါဘူး ။ ။

သိသု

/* မေနာ္ဟရီ ရဲ႕ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲကပါ ။ အရမ္းႀကိဳက္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကူးေရးေပးဖူးပါတယ္။ */

အခုေတာ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေလး တစ္ခုျဖစ္လို႔ က်န္ခဲ့ၿပီ။

ေတးေရး - ႏိုင္ျမန္မာ

ေရျပာလိႈင္းကမ္းေျခဆီ
ေျမနီလမ္းကေလးကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္
ေနျခည္ေရာင္၀ါၿခံဳလႊမ္းသည္
ပင္လယ္ဇင္ေယာ္ေတြ ပ်ံ၀ဲလ်က္ရွိသည္
အေနာက္ဘက္မိုးတိမ္ေတြလည္း ေမ်ာလြင့္ၾကသည္
အေ၀းကထံုးေစတီေလး ဖူးေတြ႕မွန္းရည္
ဆည္းလည္းခတ္သံေတြလည္း သဲ့သဲ့မွ်ကိုယ္ၾကားသည္။

ွဆံပင္ေတြေမ်ာလြင့္ေနသည္
ဒီေရတိုးတက္သံသဲ့သဲ့ၾကားသည္
ငိုသံလိုလိုထင္မိသည္
တခ်ိန္တခါဆီကို ေမွ်ာ္ရည္အသည္းနင့္ျမစ္နဒီ
သကၠရာဇ္ေနာက္ျပန္အတိတ္သြား
ရထားေလးတစ္စင္းသည္
ရုတ္တရက္ထြက္ခြာ ကာလအေဟာင္းမ်ားသို႔ဆီ
ကမ္းစပ္နံေဘးကရြာေလး
တဲစုစုအိမ္တန္းဆီ ။

တူႏွစ္ကိုယ္မနီးစပ္ႏိုင္ၿပီ
ႏွစ္ကိုယ္တူမွန္းတဲ့ အနာဂတ္ခ်စ္တိုင္းျပည္
ထူေထာင္ႏိုင္ရန္ စြန္႔စားမည္
သူငိုေနစဥ္ ေန၀င္စခ်ဳပ္ညရီ
ေႏွးတံု႔ေလးကန္ ေျခလွမ္းမ်ားစခဲ့ၿပီ
တေရြ႕ေရြ႕ ေရြ႕က်န္ရြာေလးပ်ပ်ေ၀းသီ
တေန႔ေတာ့ခ်စ္ေရႊလက္တြဲ
ႏႊဲဆက္ဖို႔ျပန္ခဲ့မည္။

ကိႏၵရာေခ်ာင္းျခားေလၿပီ
ကံၾကမၼာတရားက ရွင္ကြဲ ခြဲရက္ၿပီ
တိမ္လိုေလလို လြင့္သြားၿပီ
ရာသီရယ္ အလီလီေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီ
ႏွလံုးသား ႏႈတ္ငံုေတာ္ဦး ဖူးပြင့္ခဲ့ၿပီ
အေ၀းေရာက္ခ်စ္သူ ျပန္ေရာက္ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ
အသည္းအသက္ လက္လြန္ တဆင့္စကား နားနင့္နင့္ ရင္ဆို႔ ၿပီ ။

ေမွာ္ဆရာေလး ျဖစ္ခ်င္သည္
ပံုျပင္ေဟာင္းကေလး အသက္သြင္းမိေတာ့မည္
တမလြန္ရြာသူ ျမစန္းၾကည္
ဒီရင္ဒီလြင္ဒီႏွင္ ႏွလံုးသားအရပ္ဆီ
အထိမ္းအမွတ္ မ်က္ရည္ျမစ္ကေလး စီးဆင္းခဲ့ၿပီ
အခုေတာ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေလး တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီ
လိႈင္းဆင့္ဆင့္ ေရယ်ာဥ္လိႈင္း
အလြမ္းရစ္မယ့္နဒီအပါးဆီ ။


/* လႊမ္းမိုး သီခ်င္းေလးပါ။ လႊမ္းမိုးဆိုထားတာကိုၾကားဖူးေပမယ့္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ေဇာ္ပိုင္ျပန္ဆိုထားတာကိုပဲ နားေထာင္ၿပီး၊ အရမ္းႀကိဳက္ေနတာပါ။
ဆံပင္ေတြ လြင့္လာသလိုလို ဆည္းလည္းသံၾကားသလိုလိုနဲ႔၊ ကမ္းေျခတစ္ခုကို သတိရေနမိတယ္။
*/

Give and Take

အေပးနဲ႔အယူ တဲ့ ။ လူတိုင္းၾကားဖူးတဲ့ စကား။ ကၽြန္မတို႔ေန႔တိုင္းႀကံဳေနရတဲ့ သေဘာတရားေလးပါပဲ။ Give ၿပီးမွသာ Take ကလာပါတယ္ တဲ့။ မေပးဘဲနဲ႔ဘာမွမရပါဘူး တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ တစ္ခုေပးလို႔ တစ္ခုရတာခ်ည္းပါပဲ။ တရားလည္းတရားပါတယ္ေလ။ တစ္ခုေပးၿပီးလို႔မွ တစ္ခုျပန္မရရင္ေတာ့ ဒါဟာ မတရားေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခုရလာၿပီးတာေတာင္ တစ္ခုမွမေပးျဖစ္ခဲ့ေသးဘူးဆိုရင္လည္း ေက်နပ္စရာ မေကာင္းျပန္ပါဘူး။ ဘာမွေပးခ်င္ရင္ ကိုယ္လည္းဘာမွမယူနဲ႔။ ဘာမွမယူရင္ ဘာမွျပန္ေပးစရာမလိုဘူး လို႔လည္း ေျပာလို႔မရပါဘူး။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ေတာ့ မေပးခ်င္လည္း ေပးေနရမွာပဲ။ မယူခ်င္လည္းယူေနရမွာပါပဲ။
ကၽြန္မအတြက္ကေတာ့ ေပးတယ္။ ယူတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အရာ၀တၳဳပစၥည္းတင္မက ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေက်နပ္မႈ၊ စတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း ထည့္တြက္ထားပါတယ္။ ကၽြန္မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္တခုကို လုပ္ခြင့္ရမယ္။ အခ်ိန္ကုန္မယ္။ ေငြကုန္မယ္။ လူပင္ပန္းမယ္။ အတိုက္အခံလုပ္ရမယ္။ ဆိုရင္ေတာင္ လံုေလာက္တဲ့ေက်နပ္မႈတခုရရင္ပဲ အဲဒါ ကၽြန္မအတြက္ Give and Take ပဲ။ ဒီလိုပဲ။ တခုခုကို ရထားၿပီဆိုရင္လည္း အဲဒီအတြက္ တခုမွျပန္္မေပးရေသးရင္ အလြန္အားနာရပါတယ္။ ေပးတဲ့သူက ဘာမွေမွ်ာ္လင့္မထားရင္ေတာင္ အားနာရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေသာသူေတြဆီကေန ကၽြန္မ Take ခ်ည္းလုပ္မိတာရွိပါတယ္။ အဲဒီလူေတြကို ဘာမွျပန္မေပးႏိုင္ေသးတဲ့အခါ ကၽြန္မ အၿမဲ အားနာေနရပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မေၾကာင့္ ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့သူေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္ ဆိုလည္း ဒါ သူတို႔ကို ေပးႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ Give ပါပဲ။
ေသခ်ာစဥ္းစားမယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ေတြ Take ေတြပဲ မ်ားေနမလား။ Give ကေရာ ရွိရဲ႕လား။ အင္း .. Give မ်ားမ်ားလုပ္ၿပီး၊ အဲဒီ Give ကေနမွ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းဆိုတဲ့ Take ကိုပဲ ျပန္ယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုလည္း ဘ၀ႀကီးက ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္ ထင္တာပါပဲ။

ကၽြန္မႀကိဳက္ေသာ .. (၂)

ငါနဲ႔ငါး

ဘာလို႔မ်ား
ငါ့ရဲ႕ေနရာကို
အိမ္မက္ေတြေပးဖို႔
တက္လာခဲ့ၾကလဲ
လိႈင္းတို႔ရယ္ ..။

ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ
ထာ၀ရအုပ္မိုးေနတဲ့
ငါ့ရဲ႕လွ်ိဳကေလးထဲမွာ
ငါးတခ်ိဳ႕ ကို ခ်န္ထားလို႔
၀မ္းစာတခုအတြက္သာ
ငါအသက္ရွင္ခဲ့ရင္ျဖင့္
သူတို႔ကို တံစို႔မွာ ကင္မိလိမ့္ ..။

ကံကေခဆဲပါ
သမုဒၵရာရဲ႕ ကမ္းေျခမွာ
ပုလဲရတနာနဲ႔ လဲႏိုင္မယ့္ငါးတို႔ကေတာ့
ငါ မွ်ားတုိင္း ပါမလာခဲ့ ..။

ခင္ျမဇင္ (ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာရသစံုမဂၢဇင္း။ ၃/၉၉)

/* Fish and Me

Why have you, the waves,
Swam up to my place
To give me dreams ?

Always shadowed by rocky cliffs
My ravine has fenced in some fish
Should I only live for my stomach,
I would impale them and grill.

Misfortunes have been befalling me
On the ocean beach
Fish that are worth bartering with pearls
Are not always caught
Though I expected they be.

Translated by Toe Kyaw Hlaing
*/

ကၽြန္မႀကိဳက္ေသာ .. (၁)

ခရီး၀က္မွတ္တိုင္

ၿပီးခဲ့တဲ့ ခရီးတ၀က္ဟာ
နာၾကည္းမႈ ႏြမ္းနယ္မႈ
ဖုန္ခိုးျမဴထုထဲ မႈန္ဖြဲဖြဲက်န္ရစ္ခဲ့ ။

အို . မွတ္တိုင္...
ေျခစံုရပ္လို႔ သင့္ေရွ႕ေမွာက္ေရာက္ခိုက္မွာ
ေနာက္ေၾကာင္း
ေျခလွမ္းေပါင္းေထာင္ရာ
ေ၀းကြာခဲ့ၿပီ ။

ခရီးဦးအစက ခၽြန္ျမတဲ့ဆူး
ေလရူးေလျပင္းေတြလဲ
သြားလာရင္းေအးျမ ေလ့က်င့္သားရခဲ့ရဲ႕ ။

သည့္ထက္ပိုၿပီး မစူးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
သည့္ထက္ပိုၿပီး မရူးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
ခရီးဦးမွတ္တိုင္မွ
ခရီး၀က္မွတ္တိုင္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေျခလွမ္း
သည္လိုနဲ႔ စမ္းေလွ်ာက္တတ္ခဲ့ၿပီပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစတင္
မွတ္တိုင္ေတြ တသြင္သြင္ျဖတ္သန္း
လမ္းခုလတ္ေရာက္မွေတာ့
ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရမေပါ့
အို. မွတ္တိုင္
မေ၀းတဲ့မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေျဖာင့္မွန္စြာ ၫႊန္ျပစမ္းပါ။

ခင္ျမဇင္ (စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္း။ ၆/၈၅)

/*
Halfway-stop

Halfway that has so far been made
Together with bitterness and burnout
Left behind in vague
Amidst the clouds of dust.

Oh.. Stop
When standing right at your feet,
The distance of hundred thousand steps, of course
(I've) already reached.

Like pointed thouns
Strong and wild winds of the beginning
As travelling on and on
Have turned out to be coding.

There could be no more strings than ever
Bestronger and wilder the winds could never

Till halfway from the start
In such clumsy steps
(I) could learn to walk on afar.

Hopes dwindled
Hopes started day by day
As getting past stops one by one
Right now on the halfway
Just to move on, having no other way.

Oh.. Stop
Miles are not far away ahead
Please show me the right track.
*/

မိုးရြာၿပီးစ ညေနခင္း

စာေရးဆရာမ ခင္ျမဇင္ရဲ႕ မိုးရြာၿပီးစညေနခင္း ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာအားလံုးကို ဆရာ တိုးေက်ာ္လိႈင္က Translate လုပ္ထားပါတယ္။ ကဗ်ာလည္းႀကိဳက္၊ English ကိုလည္း ေလ့လာခ်င္သူေတြအတြက္ အဆင္ေျပႏိုင္မယ့္စာအုပ္ပါ။
ကဗ်ာဆိုတာ ဖတ္တဲ့သူေပၚမူတည္ၿပီး ခံစားခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးႏိုင္စြမ္း ရွိတဲ့အရာလို႔ ယူဆထားပါတယ္။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းအေနနဲ႔ေတာင္ ကဗ်ာတပုဒ္တည္းအေပၚ ခံစားမိတဲ့ခံစားမႈက ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး တခ်ိန္နဲ႔တခ်ိန္မတူပါဘူး။ ခုခ်ိန္မွာ ရွိတဲ့ကၽြန္မခံစားမႈနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာစာအုပ္က ကဗ်ာေတြထဲကေန ကၽြန္မႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ကို တင္ေပးခ်င္ပါတယ္။

Internet and download

ခုတေလာ ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕ေလးမွာလည္း Internet ကိုစိတ္၀င္စားမႈ မ်ားျပားလာတယ္ လို႔၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ၾကားသိရပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ (၂)ႏွစ္ ကေတာ့ Internet ဆိုတာကို အသံုးျပဳသူေတြ၊ စိတ္၀င္စားသူေတြ ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႕မွာ ရွားပါးပါေသးတယ္။ Cyber Cafe အေနနဲ႔ဆိုရင္ Training Center တခုနဲ႔ DTP ဆိုင္ တခု၊ ေနရာ(၂)ခုမွာ သံုးလို႔ရပါတယ္။ ipStar ပါ။ Connection ကေတာ့ စိတ္ရွည္ရင္ ရွည္သလိုေပါ့ေနာ္။ Email, Internet သင္တန္းဆိုတာလည္း သီးသန္႔မရွိပါဘူး။ Internet Journal ကိုေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂)ႏွစ္ကဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ၿမိဳ႕မွာ၀ယ္လို႔မရေသးပါဘူး။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ Cyber Cafe လိုသံုးႏိုင္တာကေတာ့ အရင္ဆိုင္(၂)ဆိုင္ပဲရွိေသးေပမယ့္ Access Kit ေတြသံုးႏိုင္လာၿပီ။ ADSL လည္းရေတာ့မယ္တဲ့။ Email, Internet သီးသန္႔သင္တန္းကိုလည္း ေတာင္းဆိုသူေတြ မ်ားျပားလာပါတယ္။ ADSL ရရင္ေတာ့ Cyber Cafe ဖြင့္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ရွိေနပါၿပီ။ သံုးၾကတာကေတာ့ အမ်ားစုက ထံုးစံအတိုင္း Chat မ်ိဳးစံုနဲ႔ Email ပဲေပါ့။ ဘာပဲသံုးသံုးေလ စိတ္၀င္စားလာတာကိုက positive ပဲမဟုတ္လား။ Internet အသံုးျပဳခက တစ္နာရီကို (1000) က်ပ္ပါ။

ဒါေပမယ့္..................................download 1 MB ကို (300) က်ပ္ ေပးရပါတယ္တဲ့ေလ။( ဘာလို႔လဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မလည္း ipStar အေၾကာင္းမသိလို႔ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ) ဒီေတာ့ Internet သံုးခ်င္ရင္ တစ္နာရီအတြက္ ေငြ (1000)ရယ္၊ စိတ္ရွည္မႈရယ္အျပင္ download လုပ္မယ္ဆိုရင္ download အတြက္လည္း ေငြလိုေသးတာေပါ့။ တစ္နာရီအတြက္ (1000)ပဲ ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ download မလုပ္ရံုေပါ့။ ျပႆနာကေတာ့ ကၽြန္မက ကၽြန္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ mp3 သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ ပို႔ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ က သူ႔အိတ္ထဲက အနည္းဆံုး(900) က်ပ္ေလာက္ ကိုႏိႈက္မိၿပီးသားပဲေပါ့။

အင္းေလ..... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Internet သံုးခြင့္ရတာ၊ download လုပ္ခြင့္ရတာပဲ ကံေကာင္းလွပါၿပီေလ။ ေနာ့။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ တိုးတက္လာပံုမ်ား ေျပာပါတယ္။

အပိုင္းအစမ်ား

မလြမ္းျဖစ္ခဲ့ပါဘူး
ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ႀကိဳးေတြ တင္းလြန္းလို႔။

၀န္မခံျဖစ္ခဲ့ဘူး
ေနာင္တရမွာ ေၾကာက္လို႔။

သြားႏွင့္ပါ။
လမ္းခ်ိဳးတစ္ခုမွာေတာ့ မွီႏိုင္ေကာင္းရဲ႔ ။ ။

Happy Birthday

Happy Birthday My Dear !!!!!!!!!!

She is my loving friend. We have meet since 1997.

I miss u so much. I can't phone to u today. Forgive me.

Happy Birthday and Many happy return of the day............

dairy

ဒီေန႔အတြက္ဒိုင္ယာရီ

စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္လံုး မနားဘဲ အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုေတာ့ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ပင္ပန္းတယ္။

Dream 2

ေခါင္းစဥ္မရွိေသာ

ညီမေလးပံုျပင္ကို ငါမသိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းေတြေတာ့ လြင့္လြင့္လာတယ္။

ညီမေလးက ေပ်ာ္ရႊင္ေစတတ္တဲ့ Hamster ေလးဆို
ငါက သစႁစာရွိတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။

ညီမေလးက ျပဳစားတတ္တဲ့ စုန္းဆို
ငါက မီးခြက္ေစာင့္ဘီလူးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းက ညီမေလးလို႔ ဖြဖြရြတ္ခ်ိန္မွာ
ငါ့ႏွလံုးသားက သူ႔နာမည္ကို ညည္းတြားတယ္။

သူ႔ရဲ႕အိပ္ပ်က္ညေတြနဲ႔ ညီမေလးကဗ်ာေတြမ်ားလာခ်ိန္မွာ
ငါက တဖက္သတ္ အိမ္မက္ရွည္ရွည္ေတြကို သိမ္းက်ံဳးမက္တယ္။

သူက ညီမေလးပံုျပင္ကို အသက္သြင္းလို႔ ေကာင္းတုန္းမွာ
ငါကေတာ့ ရင္ခုန္သံေတြကို ေသဆံုးခိုင္းေနရတယ္။

ညီမေလးပံုျပင္ကို ငါမသိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းေတြေတာ့ လြင့္လြင့္လာတယ္။

Threefold Refuge (သရဏဂံုသံုးပါး)

သရဏဂံု(၃)ပါး
Taking Threefold Refuge

၁။ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
(ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္ပါ၏ ။)
I take refuge in the Buddha.

၂။ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
(တရားေတာ္ကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္ပါ၏ ။)
I take refuge in the Dhamma.

၃။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
(သံဃာေတာ္ကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္ပါ၏ ။)
I take refuge in the Sangha.

သရဏဂံုအက်ိဳးျပကဗ်ာ

သရဏဂံု တကယ္ၿမဲရင္၊ အပါယ္ငရဲေၾကာက္ဖို႔မလို။
နတ္ျဖစ္ေသာ္လည္္း တူႏိုင္ရိုးလား၊ ဆယ္မ်ိဳးဂုဏ္စု သူ႔ထက္ပို။
ငါးျဖာအာရံုလာမတုႏွင့္၊ အာယု၊ ၀ဏၰ၊ သုခဆို။
အာဏာပိုင္စိုး၊ ေႁခြရံတိုး၊ ဆယ္မ်ိဳးဂုဏ္ကဲပို။
အဲဒါေၾကာင့္ သရဏဂံုပန္း၊ အစဥ္လန္း ဆင္ျမန္းပန္ေစလို။

/* ၁။ အသက္ရွည္ျခင္း ၂။ အဆင္းလွျခင္း ၃။ ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း ၄။ အေႁခြအရံမ်ားျခင္း ၅။ အစိုးရျခင္း။
၆။ အဆင္း ၇။ အသံ ၈။ အနံ႔ ၉။ အရသာ ၁၀။ အထိအေတြ႕ တို႔ကိုသံုးေဆာင္ခံစားမႈ၌ သာလြန္ျခင္း */

Five Precepts (ငါးပါးသီလ)

၀ါေခါင္လဆုတ္ (၈)ရက္၊ ဥပုသ္ေန႔ ။

ငါးပါးသီလThe Five Precepts
၁။ ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။
(သူ႔အသက္လည္း မသတ္ဘဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။)
I abstain from killing any living being.
၂။ အဒိႏၷာဒါနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။
(သူ႔ဥစၥာလည္း မခိုးဘဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။)
I abstain from stealing.
၃။ ကာေမသုမိစၦာစာရာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။
(ကာမဂုဏ္လည္း မမွားဘဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။)
I abstain from committing sexual misconduct.
၄။ မုသာ၀ါဒါ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။
(လိမ္ညာ၍လည္း မေျပာဘဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။)
I abstain from telling lies.
၅။ သုရာေမရယ မဇၨပမာဒ႒ာနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။
(ေသအရက္လည္း မေသာက္ဘဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။ မူးယစ္ေဆးလည္း မသံုးစြဲ အၿမဲေရွာင္ၾကဥ္မည္။)
I abstain from taking intoxicating drinks and drugs.

ရင္ခုန္သံဒြိဟ

ရင္ခုန္သံဒြိဟ

ေခါင္းၿဖီးဖို႔နဲ႔ဖိနပ္စီးဖို႔၊
ေၾသာ္.... မဟုတ္ပါဘူး
ႏွလံုးသားကိုက ႏွစ္စံုျဖစ္ေနတာ။

ေလာဘႀကီးတာလား ?
အတၱႀကီးတာလား ?
အခ်စ္ လို႔ နာမည္တပ္ရမွာ အားနာစရာ။

ပံုေျပာခဲ့တာ။
ဟင့္အင္း
ရင္ခုန္သံတစ္ခုစီက ၁၀၀% ပါ။

ထားခဲ့ၾကမယ္။
ရပါတယ္
ငါ့အျပစ္နဲ႔ငါပဲေလ။

ႏွလံုးသားေတြအတြက္
ကံၾကမၼာက
ေခါင္းပန္းလွန္ေပးမွာပါ။

ငါကေတာ့
ကဗ်ာဘြဲ႔မႉးရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ
တရားခံရွာထားမယ္။ ။

Love

အခ်စ္

ႏွလံုးသား email မွတဆင့္
၀င္လာတတ္ေသာ virus တစ္မ်ိဳး။
ဦးေႏွာက္ anti-virus ကိုလွည့္စား၍
ဆင္ျခင္တံုတရား data မ်ားကို
ပ်က္စီးေစသည္။ ။

Intro

ဒီ Blog ေလးကေတာ့ ပထမဆံုးေရးျဖစ္တဲ့ Blog ေလးပါပဲ။ ဒီလိုေရးခ်င္တာေတာ့ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ခုမွသာ ရုပ္လံုးေပၚလာ တာပါ။ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္သူေတြကေတာ့ ကၽြန္မဖတ္မိတဲ့ Blog တိုင္းက Blogger ေတြပဲေပါ့။ ေနာက္ Why do we blog Seminar ပါ။ (ေနာက္ သိပ္မရင္းႏွီးေပမဲ့ ကၽြန္မ အားမနာ ပါးမနာ ဒုကၡေပးေနတာကို မဆီမဆိုင္ခံေနရတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ ရမွာပါ။)

တကယ္တမ္းေတာ့ ကၽြန္မက သာမန္ user တစ္ေယာက္ပါပဲ။ Internet ကိုေတာင္သံုးျဖစ္တာ မၾကာေသးပါဘူး။ Technical ပိုင္းလည္း နားမလည္၊ Software ေတြအေၾကာင္းလည္းမသိ၊ ဘာမွလည္းမတတ္ေတာ့ ဘာကိုေရးရမယ္ဆိုတာေတာင္ မသိပါဘူး။ Zawgyi keyboard Installer ကိုေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လေလာက္ကမွ စမ္းတ၀ါး၀ါးသိလာတာပါ။

ကဲ… ဒီေတာ့ ကၽြန္မ ဘာေတြေရးမလဲ။ ခံစားခ်က္ေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကိုပဲ dairy သေဘာမ်ိဳးေလးေရးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မလည္း Challenge လုပ္ထားပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ တိုးတက္မႈကိုေပါ့။ ဒီBlog ေလးကို လာဖတ္တဲ့သူ တခုခုရသြားဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ အမ်ားႀကီးေလ့လာရမယ္ေလ။ ဘယ္ေလာက္တိုးတက္ လာမလဲ ဆိုတာ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။

ဒီႏွစ္ (2007) မွာ ကၽြန္မ စိတ္ဓာတ္ေတြေတာ္ေတာ္က်ေနပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ ကံမေကာင္းတဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ လို႔ဆိုရမွာေပါ့။ စာအုပ္ဖတ္ရင္ေတာင္ ေခါင္းထဲဘာမွမ၀င္ပါဘူး။ ဒါ negative အေျခအေနဆိုတာ ကၽြန္မသိပါတယ္။ ဒါကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ကၽြန္မ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီ Blog ဟာ လည္း ကၽြန္မႀကိဳးစားမႈ တစ္ခုလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ကၽြန္မရဲ႕ Internet သံုးခ်ိန္ဟာ တစ္လမွာ နာရီ(၂၀)ထက္ မပိုတာမို႔လို႔ ေန႔တိုင္း Update မျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္။

Break

လမ္းခြဲ

ၿပီးခဲ့ၿပီပဲ

လြမ္းမေနပါနဲ႔။

မင္းအလြမ္းေၾကာင့္

ငါအသက္ရႈက်ပ္တယ္။

ေျပာျပေနစရာမလိုပါဘူး

ရင္ထဲရွိရံုနဲ႔တင္ ေက်နပ္တယ္။

သူ႔အျပစ္

ကိုယ့္အျပစ္

ကံၾကမၼာလို႔ပဲ ထားလိုက္ပါ။

ခ်စ္သူတိုင္းသာ ေပ်ာ္ၾကရရင္

အလြမ္းသီခ်င္းေတြ ႏွေျမာစရာ

ကိုယ္တို႔ အနစ္နာခံလိုက္ၾကရေအာင္။

/* This is wirtten in my uni hons: life. */

My Gtalk Picture

This is my gtalk picture. Most of my gtalk friends tell me to change that picture. So ugly. But i like it so much.

coz it is the same with me.

Dream 1

အိမ္မက္ခူးသူ

ငါဟာ အိမ္မက္ျမင့္ျမင့္ေတြကို

အားက်တတ္တဲ့

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။

ယံုၾကည္ျခင္းကို တံခ်ဴလိုသံုး

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး

အိမ္မက္ေတြကို လိုက္ခူးမိတယ္။

ငါကပဲ ညံ့လြန္းတာလား?

ငါ့အိမ္မက္ေတြကပဲ ျမင့္လြန္းတာလား?

ငါ့လက္ထဲမွာေတာ့ ဗလာနတိၳပဲ။

မဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ လမ္းေတြေပၚ

မေမာတမ္းေလွ်ာက္ရင္း

တခါတခါေတာ့လည္း

အခါခါရင္းရတဲ့ ရင္ဘတ္ကိုပဲ

အားနာလာမိတယ္။

I have written this poem when i have attended my uni second year (2003).