/* ညက စာအုပ္ရွာရင္း ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပးထားတဲ့ တိုလီမုတ္စေတြ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို အမွတ္တရတင္လိုက္တယ္။ ၂၀၀၄ ဆိုေတာ့ သူအသက္ ၁၇ ႏွစ္ကေရးထားတာေပါ့။ သူ႔ကိုေတာ့ ခြင့္မေတာင္းရေသးဘူး။ ခြင့္မျပဳလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ :) တင္လိုက္ၿပီေလ။ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။ */
က်ိန္စာသင့္အလြမ္း
ေကာင္ေလးေရ
က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့
ငါ့ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြျပန္ေပးပါ။
ႏွလံုးသားကုိ နာေအာင္
ကိုက္ေနတဲ့ အေကာင္ေတြသာ
ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ျဖစ္မရ္ဆိုရင္
လံုးေခ်ပစ္တာ ၾကာေပါ့။
ဘရ္တုန္းကမွ မကြဲဖူးတဲ့အသဲ
နင္နဲ႔က်မွ ကြဲခ်င္ေနတာတဲ့။
ပ်င္းတာကို ပ်င္းတရ္လို႔
ေအာ္ရမွာ ပ်င္းတဲ့ (ဒီေန႔မ်ိဳးမွာ)
နင့္ကို တကရ္ သတိရေနတာပါ။
နင့္ကို ေတြ႕ရမွ ကမာၻၾကီးကို
ေက်းဇူးတင္ရမွန္း သိတဲ့ငါ
မေသခ်ာ မေရရာမႈေတြ ျပည့္လို႔ေပါ့။
အသက္မရွိတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြကို
အစာေတြ ေကၽြးေနတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ေကာင္ ..
တေန႔ .. ငါေသသြားရင္
နင့္မ်က္မွန္ေလး ငါယူသြားမယ္။ ။
ၾကည္ျဖဴ
30th Oct '04 (10:45 PM)
December 02, 2008
က်ိန္စာသင့္အလြမ္း
Posted by Prizewai at 12:06 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment