ခုတေလာေတာ့ တေနကုန္ စာက်က္ရတာပါပဲ။ မက်က္ခ်င္ခ်င္ က်က္ခ်င္ခ်င္ က်က္ကိုက်က္ရတာပါပဲ။ တေနကုန္ စာသင္လိုက္၊ စာက်က္လိုက္၊ ေျပးလုိက္၊ လႊားလိုက္နဲ႔။ ညျပန္ေရာက္ရင္ 8နာရီခြဲဆို မ်က္လံုးက ပိတ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ စာမၾကည့္ျပန္ရင္လဲ မနက္ေရာက္တာနဲ႔ ေတြ႔ရမယ့္ ဆရာ့မ်က္ႏွာပဲ အိမ္မက္ထဲထိ လာလာေခ်ာက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အိမ္မက္ထဲမွာပဲ စာၾကည့္ရင္း၊ သင္တန္းမွာေတာ့ အဆင္ေျပသလို ေဖာရင္း၊ ရမ္းရင္းနဲ႔ ၾကည့္စရာ စာအေႀကြးေတြ ပိပိလာတယ္။
ပင္ပန္းတယ္။ ပင္ပန္းတယ္။ ညည္းရင္းနဲ႔ ၀ိတ္ကလည္း တက္လာေသးတယ္။ အင္းေလ စိတ္ပိန္တယ္ပဲေျပာတာပါ။ လူ၀တာ အျပစ္မရွိေလာက္ပါဘူး။
ဟိုစာ ဒီစာေတြလည္း မေရးျဖစ္ဘူး။ ေပါက္ကရေရးတာ အက်င့္ကပါေတာ့ အလုပ္ထဲမွာေတာင္ စာစီစာကံုးသေဘာမ်ိဳးေရးၿပီး ထြက္ေျပာခိုင္းတုန္းက အက်င့္ပါေနတဲ့အတိုင္း ကြန္႔လိုက္ ညြန္႔လိုက္တဲ့သကာလမွာ ၀ိုင္းၿပီး ၾသဘာေပးလိုက္တာ ဘာစာမွမေရးျဖစ္ေအာင္ပါပဲ။
ဘာေျပာေျပာ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲ၀င္၀င္ၿပီး ဖုန္သုတ္ဦးမွပါ။
ပင္ပန္းတယ္။ ပင္ပန္းတယ္။ ညည္းရင္းနဲ႔ ၀ိတ္ကလည္း တက္လာေသးတယ္။ အင္းေလ စိတ္ပိန္တယ္ပဲေျပာတာပါ။ လူ၀တာ အျပစ္မရွိေလာက္ပါဘူး။
ဟိုစာ ဒီစာေတြလည္း မေရးျဖစ္ဘူး။ ေပါက္ကရေရးတာ အက်င့္ကပါေတာ့ အလုပ္ထဲမွာေတာင္ စာစီစာကံုးသေဘာမ်ိဳးေရးၿပီး ထြက္ေျပာခိုင္းတုန္းက အက်င့္ပါေနတဲ့အတိုင္း ကြန္႔လိုက္ ညြန္႔လိုက္တဲ့သကာလမွာ ၀ိုင္းၿပီး ၾသဘာေပးလိုက္တာ ဘာစာမွမေရးျဖစ္ေအာင္ပါပဲ။
ဘာေျပာေျပာ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ အိမ္ထဲ၀င္၀င္ၿပီး ဖုန္သုတ္ဦးမွပါ။
No comments:
Post a Comment