Birthday Present for me

သူငယ္ခ်င္းမ

အတိတ္ကာလ
ျပန္ေျပာင္းသစ္ေသာ္...

ပ်ိဳရြယ္ႏုတဲ့
၈တန္းကာလ
ထ.၆ ၀ယ္
စိတ္ခ်င္းယွဥ္တြဲ
အျပံဳးမပ်က္
လက္တြဲၿမဲခဲ့။ ။

၉တန္း၊ ၁၀တန္း
အထက္တန္း၀ယ္
ကိုယ္ေလွ်ာက္မည့္လမ္း
ကိုယ္ေဖာက္ၾကရင္း
ခင္မင္မပ်က္
စာေတြက်က္ၾက
(ငါနဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ေရွးေရစက္ေၾကာင့္
ဘ၀တက္လမ္း
တဆင့္လွမ္းတဲ့
ေက်ာင္းတကၠသိုလ္
IT ေျမမွာ
အတူတြဲခဲ့ၾက
(ငါနဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ျမင္သူခ်င္ခင္
ဥာဏ္ထက္ထက္ႏွင့္
မိန္းမ EC
EC မိန္းမ
ေခၚခဲ့ၾက
(ငါ့ရဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ေပ်ာ္စရာသတင္း(အတင္း)စကားမ်ားကို
သူ၊ငါ အလုအယက္ေျပာတဲ့
ေဖာ္သဟာေရာင္းရင္းမ်ားနဲ႔
ေတာင္တက္၊ ဂူ၀င္
သြားခဲ့ၾက
(ငါနဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

အားႏြဲ႔သူကို
ေဖးမကူကာ
အစဥ္သာ
တက္ၾကြ
(ငါ့ရဲ႔)
သူငယ္ခ်င္္းမ။ ။

ပကာသန
ဂုဏ္္ၿပိဳင္ဖက္မူ
တံု႔ျပန္မႈကင္း
မာနရွင္းတဲ့
(ငါ့ရဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ေခါင္းေလာင္းသံတိတ္
ေက်ာင္းေတြပိတ္စ
ရင္မွာသတိရ
(ငါ့ရဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ဘ၀ေလွ်ာက္လွမ္း
ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ရာ
မခြဲခ်င္ဘဲ
ခြဲခဲ့ရ
(ငါနဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

ရာသီကုန္ဆံုး
ႏွစ္ေတြျပဳန္းလည္း
အစဥ္သာတမ္းတ
ရင္မွာလြမ္းရတာ
(ငါ့ရဲ႔)
သူငယ္ခ်င္းမ။ ။

/* ဒီမနက္ စာတိုက္ကေန ေရာက္လာတဲ့ ကၽြန္မရဲ႔ အခ်စ္ဆံုးသူုငယ္ခ်င္း ပို႔လိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးပါ။ ကဗ်ာေတြ ၀ါသနာမပါဘဲနဲ႔ ကၽြန္မအၾကိဳက္လိုက္ၿပီး သူၾကိဳးစားေရးထားတာေနမွာ။ ေမြးေန႔လြန္ၿပီးမွ ေရာက္လာေပမယ့္ အရမ္း၀မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ေရးေနက်မဟုတ္လို႔ ဖတ္လို႔မေကာင္းလွေပမယ့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔တင္ထားလိုက္တာပါ။ */

သူမနဲ႔ကၽြန္မဟာ ၁၉၉၅ ကၽြန္မတို႔ (၄)တန္းေက်ာင္းသူဘ၀ကစသိခဲ့ၿပီး၊ (၈)တန္းေက်ာင္းသူဘ၀ကစလို႔ တတြဲတြဲမခြဲပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ တကၠသိုလ္တက္ေတာ့လည္း တူတူဆိုေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့။ ကၽြန္မမ်က္လံုးတခ်က္အၾကည့္နဲ႔တင္ ကၽြန္မဘာေျပာခ်င္လဲ ဆိုတာ သိေနတဲ့သူပါ။ တကၠသိုလ္တက္တဲ့ ကာလတေလွ်ာက္ ကၽြန္မရဲ႔ နာမည္ေျပာင္ 'ဂ်က္လီ' နဲ႔တြဲၿပီး၊ သူ႔ကိုပါ '၀မ္ခ်င္းေပါင္' လို႔ ေခၚခဲ့ၾကပါတယ္။
သူမကို ၂၀၀၆ ေအာက္တိုဘာေလာက္မွာ ထားခဲ့ၿပီး၊ ရန္ကုန္ကို ကၽြန္မလာခဲ့လိုက္တာ။ ဒီၾကားထဲ ႏွစ္ေခါက္ပဲျပန္ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းခ်စ္ေပမယ့္ ဖုန္းအဆက္အသြယ္လည္း မရွိပါဘူး။ စာလည္းအလြန္ရွားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာအၿမဲရွိမွန္း သူမေရာ ကၽြန္မပါ သိပါတယ္။