ႏွေျမာတသျခင္း

ကြၽန္မအျပစ္ပါပဲ။
ကြၽန္မရဲ႕computer အစုတ္ကေလးထဲမွာ 2002 ေလာက္ကတည္းက စုလာေဆာင္းလာတဲ့ data ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ 160GB ကုိ windowတင္ထားတဲ့ C က 60GB နဲ႔ data ထည့္ထားတဲ့ D က 100GB ထားထားပါတယ္။ အမ်ားဆံုးသိမ္းထားတာကေတာ့ mp3သီခ်င္းေတြရယ္ (ျမန္မာသီခ်င္းေတာ္ေတာ္စံုစံုလင္လင္စုထားတာပါ။ ေတာ္ေတာ္လည္း စံုေနပါၿပီ။ ေသေသခ်ာခ်ာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ folder ေလးေတြခြဲၿပီး စုထားတာ။) EBookေတြရယ္ (ITစာအုပ္ေတြေရာ၊ တျခားရသစာအုပ္၊ အစံုအလင္ပါပဲ။ ရသမွ်သိမ္းထားတာ။)။ ေနာက္ကြၽန္မေရးထားသမွ်စာေတြ(သူမ်ားကိုျပဖူးတာေရာ။ ဘယ္သူမွမျပရေသးတာေရာ)။ ေနာက္ ကြၽန္မလုပ္ထားတဲ့ portfolio ေတြေပါ့။ ေနာက္ကြၽန္မတို႔ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လံုး စုထားတဲ့ software ေပါင္းစံု။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မ်ိဳခ်ထားရွာတဲ့ hard disk ေလးခမ်ာ ဒီမနက္ပဲ ၾကြသြားရွာပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္မတို႔ အျပစ္က CD, DVD တို႔နဲ႔ ဘာ backup မွမထားထားတာပါပဲ။ ခုေတာ့ ရင္ကြဲေရာပဲ။ ခံေပါ့။
ကြၽန္မႏွေျမာဆံုးကေတာ့ ebook ေတြပဲ။ သူ႔စာေရးဆရာနဲ႔သူ ေသခ်ာခြဲထားတာ။ ျပန္ရွာရင္ ရႏိုင္ေပမယ့္ အခ်ိန္အမ်ားၾကီး တျဖည္းျဖည္းစုထားရတာေလ။
ေတာ္ပါၿပီ။ ဆက္ေရးဖို႔ေတာင္ အားမရွိဘူး။ ႏွေျမာလြန္းလို႔။ :D