March 11, 2009

သူမ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ေတာက္ခနဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႕ရန္ျဖစ္ရင္း
ေကာက္ခနဲ သူမရဲ႕ အိမ္မက္ေတြေနာက္ လိုက္မိျခင္းကစ ...

သူမရဲ႕ ဖ်တ္ခနဲ အၾကည့္တခ်က္
ကၽြန္ေတာ္ ေလထဲ ေျမာက္ခနဲ လြင့္သည္။

သူမပါးျပင္ထက္က သနပ္ခါးအခ်ိဳ႔ ျဖဳတ္ခနဲ အက်
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ အလြမ္းတခ်ိဳ႕ သုတ္ခနဲ ျဖတ္ေျပးသည္။

သူမရဲ႕ ဆံပင္အုပ္အုပ္ ၀ဲခနဲ အခါ
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းထဲ ၾကယ္တသုတ္ သဲခနဲ ေၾကြသည္။

သူမရဲ႕ အေတြးတခ်ိဳ႕ လက္ခနဲ အပြင့္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အာရံုကို လိႈက္ခနဲ ခိုးသည္။

ေသခ်ာပါသည္ တေန႔ ...
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံအခ်ိဳ႕ လြင့္ခနဲ အထြက္
သူမကေတာ့ ဟက္ခနဲ ရယ္ပါလိမ့္မည္။

4 comments:

Anonymous said...

ကဗ်ာက တယ္ဟုတ္ပါလားရွင္႔

Kyaw Nyo Thway said...

ဒီကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္ဟာ

Anonymous said...

ေဟး ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာက္ေနပါလား ဒါဘဲဖတ္ေနရတာၾကာၿပီ

Anonymous said...

ေဟး ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာက္ေနပါလား ဒါဘဲဖတ္ေနရတာၾကာၿပီ