December 24, 2007

Love and Dream

" ဂ်က္ "
တစ္ေယာက္ေယာက္ေခၚေနသလိုပဲ။ အာ....... ဘာမွလည္းမျမင္ရဘူး။ ျမဴေတြလား။ ပိတ္ေနလိုက္တာ။ ဒါဘယ္ေနရာပါလိမ့္။
" ဂ်က္ "
ဟုတ္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ေခၚေနတာ ေသခ်ာတယ္။ ဟာ .............
" နင္.. နင္... ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ။ ဘယ္တုန္းကလာတာလဲ။ ၾကည့္စမ္း။ ငါ့ကို အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘဲ ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ "
အံံၾသလြန္းလို႔ ေမးခြန္းေတြတရစပ္ဘယ္လိုထြက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
" ဂ်က္ . နင္ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးဘူး " ဆိုၿပီး အားရပါးရၿပံဳးျပတယ္။ ဒီအၿပံဳးမ်ိဳးကို ငါမွတ္မိတယ္ ။ နင္စိတ္လိုလက္ရ႐ွိမွ ၿပံဳးတတ္တာေလ။ ဒါဆို နင္ေပ်ာ္ေနတာမ်ားလား။
" ဆံပင္အ႐ွည္မထားေတာ့ဘူးလား။ ကတီၱပါဖိနပ္အပါးနဲ႔ပဲ လိုက္ပါတယ္ဆိုမွ။ ဘာဖိနပ္ႀကီးလဲ ခုစီးထားတာ။ "
" ေအာင္မယ္.. ငါဘာသာ ငါဘယ္လိုေနေနေပါ့။ ေနပါဦး နင္က ခုမွဘယ္ကေပၚလာတာလဲ။ ငါက နင္မိန္းမေတာင္ရေနၿပီထင္တာ။ "
နင့္မ်က္ႏွာေပၚက အၿပံဳးဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္သြားတယ္။
" နင္ ရည္းစားမရေသးဘူး မဟုတ္လား ဂ်က္ "
" ဘာဆိုင္လို႔လဲဟ။ ငါရည္းစားရတာ မရတာနဲ႔ "
" ေသခ်ာတယ္။ နင္ရည္းစားတင္မဟုတ္ဘူး။ ခ်စ္ရမယ့္သူေတာင္ မေတြ႔ေသးဘူး။ "
" ဟိတ္.. ဒီမွာ. ဒီမွာ။ ခ်စ္တာေတြ ေမတၱာေတြဆိုတာ အသက္(၂၀)မေက်ာ္ခင္မွာ ႐ူးရမယ့္အရာေတြပါ။ ခုငါတို႔ (၃)ႏွစ္ေလာက္လြန္လာခဲ့ၿပီ။ ခုခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္တာ ဦးေႏွာက္ပဲ႐ွိတယ္။ "
ဟင္အင္း။ နင္အဲဒီလိုမၾကည့္နဲ႔။ သနားလိုက္တာဆိုတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳး။
" ဂ်က္. (၃)ႏွစ္ၾကာၿပီးတာေတာင္ နင္အရင္အတိုင္းပဲ။ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔။ အသက္(၂၀)မေက်ာ္ခင္ကေရာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ နင္သိခဲ့လို႔လား။ နင္က သူမ်ားကိုလည္း မခ်စ္တတ္ဘူး။ သူမ်ားခ်စ္တာကိုလည္း မခံစားတတ္ဘူး။ "
" မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး။ နင္ခ်စ္တာကို ငါခံစားမိဖူးပါတယ္။ "
" ခံစားမိဖူးတယ္.......................... ဟုတ္လား။ အဲဒါကိုက နင့္အတၱေလ။ "
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသလား။ နင္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေျပာေနသလိုနဲ႔ ဆက္ေျပာေနတယ္။
" ခ်စ္သူပဲကိုျဖစ္ျဖစ္၊ သူငယ္ခ်င္းကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ဘာမွမပါဘဲ အခ်စ္သက္သက္နဲ႔ ခ်စ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ နင္မသိဘူး။ အရင္ကလည္းမသိဘူး။ အခုလည္းမသိေသးဘူး။ ေနာက္လည္းသိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေလာကႀကီးမွာ အခ်စ္စစ္စစ္ဆိုတာ႐ွိတယ္ ဆိုတာလည္း နင္မယံုေသးဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဲဒီအခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ဆိုရင္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကုိက အျဖဴေရာင္႐ွိဖို႔လိုတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ခံစားတတ္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ႏွလံုးသားရဲ႕အျဖဴေရာင္အျပင္ ဦးေႏွာက္ကပါျဖဴစင္ဖို႔လိုိတယ္။ "
နင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ထင္တယ္။
" နင့္နားမွာ နင့္ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ မ်ားလာရင္မ်ားလာမယ္။ အဲဒီထဲမွာ အျဖဴေရာင္ေတြမ်ားမ်ားပါလာေလေလ နင့္မွာဆပ္ရမဲ့ အေႂကြးေတြမ်ားလာေလေလပဲျဖစ္မယ္။ "
" အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀မွာရသင့္မွရတဲ့ ဆုတစ္ခုပဲ။ အဲဒီဆုနဲ႔ထိုက္တန္ေအာင္ နင့္ႏွလံုးသားကမျဖဴစင္ဘူး။ "
တအံ့တၾသနဲ႔ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ နင့္ကိုမေတြ႔ေတာ့ဘူး။ နင့္နာမည္ကို ေအာ္ေခၚလိုက္တယ္။ ဘာမွလည္းမျမင္ရဘူး။ ျမဴေတြကလည္းျပန္ဆိုင္းလာျပန္ၿပီ။ နင္ဘယ္ကိုေရာက္သြားပါလိမ့္။ ဒီတခါလည္း နင္ႏႈတ္မဆက္သြားျပန္ဘူး။ ခုနကေတြ႔လိုက္တာေရာ နင္ဆိုတာေသခ်ာရဲ႕လား။ အဲဒီမွာငါအသံတိုးတုိးေလး ၾကားလိုက္တယ္။
" အိပ္ရာ၀င္ရင္ ေျခေထာက္ေဆးဖို႔မေမ့နဲ႔ " တဲ့။
....ဒါဆိုရင္ နင္ဆိုတာေသခ်ာတယ္။ ငါ့ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးမွသြားေလ။ မိုးေတြ႐ြာလာတာလား။ မ်က္ရည္ေတြမ်ားလား။ ေအးလုိက္တာ။ ငါကဘယ္ကိုသြားရမွာလဲ။
.........................................................................................
တီ.........တီ...........တီ.. တီ... တီ. တီ.........တီ...........တီ.. တီ... တီ. တီ.........တီ...........တီ.. တီ... တီ.
..........................................................................................
အာ.... မုိးေတာင္လင္းေနပါလား။ ညကျပတင္းေပါက္ပိတ္ဖုိ႔ေမ့သြားတာပဲ။ ေအးလုိက္တာ။ ေျခေထာက္ေဆးဖို႔မေမ့နဲ႔တဲ့။ မေန႔ညကေရာ ေျခေထာက္ေဆးျဖစ္ခဲ့လား။ မမွတ္မိပါ။ ေနာက္ေန႔ေတြေရာ ေျခေထာက္ေဆးျဖစ္မွာလား။ မေသခ်ာပါ။ ဒီလိုအိမ္မက္ကေရာ ေနာက္ထပ္မက္ဦးမွာလား။ မသိပါ။ ေရရာတာတခုကေတာ့ ဒီေန႔တေန႔လံုး သတိရေနေတာ့မည္။ ။


No comments: