အေျပာင္းအေရႊ႕

ကၽြန္မရဲ႕ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုေလးကို www.hololodilolo.wordpress.com ဆိုၿပီး ေျပာင္းေရႊ႕ထားပါတယ္။ ေနာက္ဆိုရင္ အဲဒီကို လာလည္ေပးၾကပါေနာ္။
ေျပာင္းရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေက်ာ္စရာ၊ လႊားစရာမလိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ပါ။ blogspot ကေတာ့ သံေယာဇဥ္တြယ္လွပါတယ္။ အဆင္ေျပရင္လည္း ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္။
ခုေတာ့ wordpress ကိုပဲ လာလည္ၾကပါလို႔။ ခုေတာ့ ျပင္တုန္း ဆင္တုန္း ေလ့လာတုန္းပါ။ အသစ္ေတြကိုေတာ့ အဲဒီမွာပဲတင္ပါ့မယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ျပဇာတ္

အဲဒီေန႔က
ငါ ပရိသတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္
သူတို႔အားလံုး ဟန္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။

တစ္ေယာက္က ေတြေ၀မႈေတြနဲ႔ တံု႔ေႏွးေနခဲ့တယ္။
တစ္ေယာက္က မပိမရိနဲ႔ သ၀န္တိုမႈေတြ လွ်ံက်ေနခဲ့တယ္။
တစ္ေယာက္က ရင္ခုန္သံစစ္စစ္ကို တျခားသူၾကားမွာ ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။
တစ္ေယာက္က ဆႏၵတခ်ိဳ႕ကို တခုခုနဲ႔ လဲခ်င္ေနခဲ့တယ္။
တစ္ေယာက္က အတိတ္ဆိုတာကို အတင္းေမ့ခိုင္းထားခဲ့တယ္။
တစ္ေယာက္က ....

့ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူတို႔အားလံုးက
မနက္ျဖန္ဆိုတာ ေမ့ထားၿပီး
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေနခဲ့ခ်င္ေနတယ္။

ငါကေတာ့
သူတို႔ကို ၾကည့္ရင္း
သက္ျပင္းေတြပဲ ခ်ခ်ေနခဲ့မိတယ္။

Plan for Holidays

Aprilလ 11ရက္ေန႔ကစ 21ရက္ေန႔အထိျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အရွည္ဆံုးေသာ အစိုးရရံုးပိတ္ရက္ၾကီးေရာက္လာျပန္ပါၿပီ။ ကိုယ္စီကုိယ္စီ သူ႔အစီအစဥ္နဲ႔သူ ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ။ ကၽြန္မေရာ.. ။ ရွိတာေပါ့။
(၁) စာက်က္မယ္။ ေမလမွာ ျပန္တက္ရမယ့္ အတန္းမွာ စာလိုက္ႏိုင္ေအာင္ ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနထားတဲ့စာေတြကို ျပန္က်က္ရမယ္။
(၂) စာဖတ္မယ္။ စာမဖတ္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ ebook ေတာ့မဖတ္ခ်င္ဘူး။ စုထားတဲ့ စာအုပ္ေတြဖတ္ရမယ္။ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။
(၃) အိပ္မယ္။
ဒါေလာက္ပါပဲ။
အားလံုးပဲ သၾကၤန္ကာလအတြင္းမွာ အႏာၱရယ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

သူမ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ေတာက္ခနဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႕ရန္ျဖစ္ရင္း
ေကာက္ခနဲ သူမရဲ႕ အိမ္မက္ေတြေနာက္ လိုက္မိျခင္းကစ ...

သူမရဲ႕ ဖ်တ္ခနဲ အၾကည့္တခ်က္
ကၽြန္ေတာ္ ေလထဲ ေျမာက္ခနဲ လြင့္သည္။

သူမပါးျပင္ထက္က သနပ္ခါးအခ်ိဳ႔ ျဖဳတ္ခနဲ အက်
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ အလြမ္းတခ်ိဳ႕ သုတ္ခနဲ ျဖတ္ေျပးသည္။

သူမရဲ႕ ဆံပင္အုပ္အုပ္ ၀ဲခနဲ အခါ
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းထဲ ၾကယ္တသုတ္ သဲခနဲ ေၾကြသည္။

သူမရဲ႕ အေတြးတခ်ိဳ႕ လက္ခနဲ အပြင့္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အာရံုကို လိႈက္ခနဲ ခိုးသည္။

ေသခ်ာပါသည္ တေန႔ ...
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံအခ်ိဳ႕ လြင့္ခနဲ အထြက္
သူမကေတာ့ ဟက္ခနဲ ရယ္ပါလိမ့္မည္။

ႏွေျမာတသျခင္း

ကြၽန္မအျပစ္ပါပဲ။
ကြၽန္မရဲ႕computer အစုတ္ကေလးထဲမွာ 2002 ေလာက္ကတည္းက စုလာေဆာင္းလာတဲ့ data ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ 160GB ကုိ windowတင္ထားတဲ့ C က 60GB နဲ႔ data ထည့္ထားတဲ့ D က 100GB ထားထားပါတယ္။ အမ်ားဆံုးသိမ္းထားတာကေတာ့ mp3သီခ်င္းေတြရယ္ (ျမန္မာသီခ်င္းေတာ္ေတာ္စံုစံုလင္လင္စုထားတာပါ။ ေတာ္ေတာ္လည္း စံုေနပါၿပီ။ ေသေသခ်ာခ်ာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ folder ေလးေတြခြဲၿပီး စုထားတာ။) EBookေတြရယ္ (ITစာအုပ္ေတြေရာ၊ တျခားရသစာအုပ္၊ အစံုအလင္ပါပဲ။ ရသမွ်သိမ္းထားတာ။)။ ေနာက္ကြၽန္မေရးထားသမွ်စာေတြ(သူမ်ားကိုျပဖူးတာေရာ။ ဘယ္သူမွမျပရေသးတာေရာ)။ ေနာက္ ကြၽန္မလုပ္ထားတဲ့ portfolio ေတြေပါ့။ ေနာက္ကြၽန္မတို႔ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လံုး စုထားတဲ့ software ေပါင္းစံု။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မ်ိဳခ်ထားရွာတဲ့ hard disk ေလးခမ်ာ ဒီမနက္ပဲ ၾကြသြားရွာပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္မတို႔ အျပစ္က CD, DVD တို႔နဲ႔ ဘာ backup မွမထားထားတာပါပဲ။ ခုေတာ့ ရင္ကြဲေရာပဲ။ ခံေပါ့။
ကြၽန္မႏွေျမာဆံုးကေတာ့ ebook ေတြပဲ။ သူ႔စာေရးဆရာနဲ႔သူ ေသခ်ာခြဲထားတာ။ ျပန္ရွာရင္ ရႏိုင္ေပမယ့္ အခ်ိန္အမ်ားၾကီး တျဖည္းျဖည္းစုထားရတာေလ။
ေတာ္ပါၿပီ။ ဆက္ေရးဖို႔ေတာင္ အားမရွိဘူး။ ႏွေျမာလြန္းလို႔။ :D

Current

ၿပီးခဲ့တဲ့ စေန၊ တနဂၤေႏြ၊ တနလၤာ ေငြေဆာင္မွာေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အလုပ္ေရာ၊ သင္တန္းေရာ၊ လူမႈေရးေတြပါ ပိေနတဲ့အျပင္ အလြန္တရာ ေသာင္းက်န္းခဲ့တဲ့ အရွိန္နဲ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ခုထိ အိပ္ေရးမ၀ေသးပါ။ စာေရးခ်င္ေပမယ့္ မေရးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္သြားလို႔။
စိတ္ထဲမွာ ေရးစရာစာေတြ၊ ေပၚလာေနတဲ့ ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြရွိေနေပမယ့္ ခ်မေရးျဖစ္ဘူး။ လြင့္သြားေတာ့မွာပဲ။
ေလာေလာဆယ္ လုပ္ျဖစ္ေနတာက ---
သီခ်င္းကေတာ့ လူလည္အာရွသားကို ေရေရလည္လည္ နားေထာင္ေနတယ္။ (အဲဒီထဲက သီခ်င္းေတြဆိုၿပီး ကေတာင္ကခဲ့ေသးတယ္ ေငြေဆာင္မွာ အဟက္ အဟက္)
ေ၀မွဴးသြင္ရဲ႔ အသဲကြဲလူရႊင္ေတာ္ ဖတ္ေနတယ္။ အေဟာင္းပါ။ (တေန႔ ၅ရြက္ႏႈန္းနဲ႔)
က်န္တာေတာ့ အလုပ္သြားတယ္။ အိပ္တယ္။ အိပ္တယ္။
ကဲ ... ေနာက္မွပဲ။

Weak points and Good points

မေန႔က google groups တစ္ခုကို apply လုပ္ေတာ့ ေမးခြန္းသံုးခုေမးျခင္း ခံရပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႔ weak points နဲ႔ good points ကိုသံုးခ်က္စီေရးပါတဲ့။

 

ရုတ္တရက္ skip လုပ္လိုက္မယ္ စိတ္ကူးေပမယ့္ အဲဒီစိတ္ကူးေနာက္မွာ ဘာလို႔ငါမေျဖႏိုင္တာလဲ ဆိုတဲ့အေတြးက ခ်က္ခ်င္းကပ္ပါလာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္မေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီး၊ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုေလးပါ။

Weak point – (1)lazy (2)easy to change (3)difficult to change

Good point – (1)positive view (2)easy to forget (3)easy to believe

 

Weak points (1) lazy

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားမရဆံုးနဲ႔ အားနည္းခ်က္လို႔ အထင္ဆံုးက အပ်င္းၾကီးတာပါ။ ကၽြန္မသိပ္ပ်င္းပါတယ္။ လုပ္သင့္ေနမွန္းသိရက္ ပ်င္းၿပီးမလုပ္ပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သိပ္သနားတတ္ပါတယ္။ ငါပင္ပန္းေနၿပီ ဆိုၿပီး သိပ္သနားတတ္ပါတယ္။ အဲဒါကလည္း lazy ကေန ျမစ္ဖ်ားခံလာတာပါပဲ။

 

Weak points (2) easy to change

အေျပာင္းအလဲ သိပ္ျမန္ပါတယ္။ ဒီလူက ဒီလိုေျပာရင္း ဒီဘက္ပါတတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ေျပာျပန္ရင္လည္း ဟုတ္သားပဲ ဆိုၿပီး ေျပာင္းတတ္ပါေသးတယ္။ ဒီေန႔ခံစားမႈက ဒီလိုဆိုေပမယ့္ ေနာက္ေန႔ဆို မတူေတာ့ျပန္ပါဘူး။

 

Weak points (3) difficult to change

တခါတေလ သိပ္ေခါင္းမာပါတယ္။ ဒါလုပ္မယ္ ဆံုးျဖတ္ထားရင္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ မေျပာင္းပါဘူး။ ဒီလိုလုပ္မယ္ ဆိုရင္လည္း အားလံုးက မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္မကေတာ့ မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘဲ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္ပါတယ္။ တခါတေလ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ရမွာကို သိပ္ေၾကာက္ပါတယ္။

 

Good points (1) positive view

အေကာင္းျမင္တတ္တာကို ဆိုလိုခ်င္တာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္မ ဘယ္အရာကိုမဆို အေကာင္းျမင္တတ္ပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အားသာခ်က္လို႔ အၿမဲေတြးတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ထြက္၊ စိတ္ညစ္ညစ္၊ အျမင္ကတ္ကတ္ အေကာင္းဘက္ကလွည့္စဥ္းစားရင္ ကိုယ္ေရာ စိတ္ေရာ ေအးခ်မ္းတယ္ေလ။

 

Good points (2) easy to forget

ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္တာလည္း ေကာင္းတဲ့အခ်က္လို႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ စိတ္ညစ္စရာဆိုလည္း ခဏေလးေမ့ပါတယ္။ ဘယ္အရာမွ ရင္ထဲမွာ ၾကိတ္ခံစားေနတာ မရွိပါဘူး။ စိတ္ညစ္တဲ့ခဏမွာပဲ အသားကုန္ စိတ္ညစ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေတာ့လည္း ေမ့သြားတာပါပဲ။

 

Good points (3) easy to believe

လြယ္လြယ္ကူကူ ယံုေပးတတ္တာလည္း ကၽြန္မရဲ႕ အားသာခ်က္ပါပဲ။ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ကၽြန္မစိတ္ထဲ သံသယပြားတာ ရွားပါတယ္။ ယံုပါတယ္။ အႏၱရယ္မ်ားတယ္လို႔ ဆိုၾကမလား။ ကၽြန္မကေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ ယံုႏိုင္တာကိုပဲ ေက်နပ္ပါတယ္။

 

ဒါပါပဲ။ ကၽြန္မရဲ႕ weak point နဲ႔ good point သံုးခ်က္စီပါ။ အားလံုးလည္း စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး။

 

 

 

JLPT

JLPT (Japanese Language Proficiency Test)

Japan Educational Exchange & Services (JEES) မွၾကီးမွဴးက်င္းပေသာဂ်ပန္စာ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲျဖစ္ပါသည္။ mother　language ဂ်ပန္မဟုတ္ေသာ လူတိုင္းအတြက္ရည္ရြယ္ေသာ စာေမးပြဲျဖစ္ပါသည္။ JLPT စာေမးပြဲကို 1984 မွာစတင္ခဲ့ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေပါင္း　15ႏိုင္ငံတြင္ ေျဖဆိုသူေပါင္း 7,000ေလာက္ျဖင့္သာ စတင္က်င္းပခဲ့သည္။ 2005ခုႏွစ္တြင္မူ ႏိုင္ငံေပါင္း 50တြင္ ေျဖဆိုသူေပါင္း　350,000အထိတိုးတက္လာခဲ့သည္။

JLPT စာေမးပြဲတြင္ အဆင့္ေလးဆင့္ရွိသည္။ အေျခခံမွာ level 4 ျဖစ္ၿပီး၊ အျမင့္ဆံုး level 1 ျဖစ္သည္။ ယင္းစာေမးပြဲကိုတစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ၾကိမ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ (ယခုအခါ တရုတ္၊ ကိုရီးယား စသည့္ အခ်ိဳ႕ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္မူ တစ္ႏွစ္လွ်င္ႏွစ္ၾကိမ္က်င္းပလ်က္ရွိသည္။) ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသာမက ကိုရီးယား၊ တရုတ္၊ ထုိင္၀မ္ ႏိုင္ငံမ်ားသည္လည္း JLPT ေျဖဆိုသူအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားအျဖစ္ ႏွစ္စဥ္ စံခ်ိန္တင္လ်က္ရွိပါသည္။

Level 1 အဆင့္ေအာင္ျမင္ၿပီးသူသည္ ကၽြမ္းက်င္အဆင့္ျဖစ္၍ ဂ်ပန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ ၀င္ဆံံ့ႏိုင္ေသာ အဆင့္ျဖစ္သည္။ Level 2 အဆင့္သည္ ဂ်ပန္စကားျဖင့္ ေျပာဆို၊ ေရး၊ ဖတ္ႏိုင္ေသာအဆင့္ျဖစ္သည္။ Level 3 သည္ beginner course ကိုၿပီးဆံုးေသာအဆင့္ျဖစ္၍ ေန႔စဥ္သံုးဂ်ပန္စကား (အေျခခံဂ်ပန္စကား)ကို ေျပာဆို၊ ေရး၊ ဖတ္ႏိုင္ေသာအဆင့္ျဖစ္သည္။ ေအာက္ဆံုးအဆင့္ Level 4 သည္ ရိုးရွင္းေသာ ႏႈတ္ဆက္စကားေလာက္ကို ေျပာဆိုႏိုင္၍ beginner course တ၀က္ၿပီးဆံုးေသာ အေျခအေနျဖစ္သည္။

Level အားလံုးေမးခြန္းပံုစံမွာ တူညီ၍ ခက္ခဲမႈသာ ကြာျခားပါသည္။ ေျဖဆိုရာတြင္ အပိုင္း(၃)ပိုင္းပါ၀င္၍ စုစုေပါင္းအမွတ္(400)ျဖစ္ၿပီး Levle 4,3,2 အတြက္ အမွတ္(240)(60%)၊ Level 1 အတြက္ အမွတ္(280)(70%) သည္ေအာင္မွတ္ျဖစ္သည္။ အပိုင္း(၁)သည္ Vocabulary ျဖစ္ၿပီး၊ အမွတ္(၁၀၀)ျဖစ္သည္။ အပိုင္း(၂)မွာ Listening ျဖစ္၍ အမွတ္(၁၀၀)ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အပိုင္း(၃)မွာ Grammer ႏွင့္ Reading ပိုင္းျဖစ္ၿပီး၊ အမွတ္(၂၀၀)ျဖစ္သည္။ ေမးခြန္းအားလံုးသည္ multiple choice ပံုစံျဖစ္၍ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးအေျဖကို ေရြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

/* ယေန႔သည္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ(၇)ရက္ေန႔တြင္ ေျဖဆိုထားေသာ JLPT စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းထြက္ေသာေန႔ ျဖစ္ပါသည္။*/

အခ်ိဳ႕ေသာ အာေရဘီယံ၃၃

တိမ္ေတြဟာ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနၾကတယ္။
လူေတြဟာလည္း ကိုယ္နဲ႔ ဆိုင္ရာ ဘ၀ေတြမွာ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္
ျဖတ္သန္း သြားေနၾကတာပါပဲ။
တခ်ိဳ႕ရက္ေတြမွာ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကမယ္။
တခ်ိဳ႕ရက္ေတြက်ေတာ့ သိပ္မေကာင္းတာေတြ လုပ္မိခ်င္ လုပ္မိခဲ့ၾကမွာေပါ့။
တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ သူ႔တို႔ဘ၀ ခိုင္မာျမင့္မားလာေအာင္ တစ္ရက္ခ်င္း တစ္ရက္ခ်င္း
တည္ေဆာက္သြားၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕လူေတြက်ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အၾကီးၾကီးေတြ၊ စကားလံုး
အၾကီးၾကီးေတြနဲ႔ အေ၀းၾကီးက မေရာက္လာေသးတဲ့ အခြင့္အေရး တစ္စံုတစ္ရာကို
ထိုင္ေစာင့္ရင္း တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ျဖဳန္းတီး ပစ္လိုက္ၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ ေရာက္လာတဲ့ ေန႔ေတြကို သူတို႔အတြက္ သက္သက္ပဲ သေဘာထားၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ေရာက္လာမယ့္ ေန႔ေတြကို တျခား လူေတြအတြက္
အလုပ္လုပ္ေပးဖို႔ ၾကိဳဆိုၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕လူေတြက ေန႔အသစ္ေတြမွာ အေတြ႕အၾကံဳ အသစ္ေတြရွာေတြ႕ၾကတယ္။

တခ်ိဳ႕လူေတြက် ….
ေန႔အသစ္ေတြမွာ သံေယာဇဥ္ အသစ္ေတြ ထပ္ရွာေတြ႔တတ္ၾကတယ္။

(စာမ်က္ႏွာ-၈၃၊ အရိုး၊ အာေရဘီယံ ၃၃)

/* အထက္ပါ စာပိုဒ္ကေလးကေတာ့ စာေရးဆရာ အရိုးရဲ႕ အာေရဘီယံ ၃၃ ဆိုတဲ့
စာအုပ္ထဲကျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာက်လို႔ ကူးထားရာကေန အားလံုးအတြက္
မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။
ဘယ္တခ်ိဳ႕ထဲမွာ ဘာမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္မကေတာ့
အားလံုးေသာတခ်ိဳ႕ထဲမွာ ပါေနပါေတာ့တယ္။ */

ၾကိဳးစားမယ္။ ၾကိဳးစားစို႔။ ၾကိဳးစားစမ္း။

ၾကိဳးစားမယ္။ ၾကိဳးစားစို႔။ ၾကိဳးစားစမ္း။ ဒီစကားလံုးေလးေတြဟာ
ကၽြန္မတို႔ေတြ အၿမဲလိုလို ေျပာေနက်၊ အေျပာခံေနက်ရတဲ့ စကားေလးေတြ
မဟုတ္ပါလား။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးတဲ့စကား၊ သူမ်ားကိုအားေပးတဲ့စကား၊
ကိုယ့္ကိုအားျဖစ္ေစတဲ့စကား အဲဒီလိုပဲ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ 1996ခုႏွစ္ထုတ္
ဂ်ပန္သတင္းစာတစ္ေစာင္ရဲ႔ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့
စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။

ၾကိဳးစား ဆိုတဲ့စကားလံုးကို မတိက် မေရရာတဲ့ စကားလံုးလို႔ ဆိုထားပါတယ္။
လူသားတိုင္းဟာ ပင္ကုိယ္အားျဖင့္ ၾကိဳးစားမယ္လို႔ မေျပာလည္း
ၾကိဳးစားၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ၾကိဳးစားမယ္လို႔ ထုတ္ေျပာလိုက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့
ေျပာင္းျပန္အေနနဲ႔ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဒဏ္ေတြေၾကာင့္
တကယ့္အရည္အခ်င္းကို မျပႏိုင္ဘဲ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ရလဒ္ေတြမရႏိုင္တာက
ပိုမ်ားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း လူသားေတြဟာ
ကိုယ္တိုင္အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္
ဆုိတာမ်ိဳး၊ ၾကိဳးစားၾကစို႔ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ၾကိဳးစားစမ္းပါ ဆိုတာမ်ိဳး
မၾကာခဏအသံုးျပဳေနၾကပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အဲဒီစကားလံုးေလးဟာ
ေတာ္ေတာ့္ကို မေရာရာတဲ့ စကားလံုးပါတဲ့။

ဥပမာေပးထားတာကေတာ့ ေမြးရာပါ ေျခေထာက္မသန္စြမ္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ
"ေျခေထာက္ကမသန္ေပမယ့္လည္းၾကိဳးစားပါေနာ္" လို႔အၿမဲတေစေျပာျခင္းခံရပါတယ္။
အဲဒီစကားရဲ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ေျခေထာက္မသန္ျခင္းဟာ ဆင္းရဲဒုကၡတစ္ခု
ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိေပးေနသလိုပါပဲ။ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ေျခေထာက္မသန္ေပမယ့္လည္း
ေမြးကတည္းကပါတဲ့ အဲဒီေျခေထာက္နဲ႔ပဲ အဆင္ေျပေနပါတယ္တဲ့။
ေနာက္ဥပမာတစ္ခုက ကေလးတစ္ေယာက္ကို သူ႔ရဲ႔ဆရာက အၿမဲတေစ ၾကိဳးစားစမ္း
လို႔ေျပာေလ့ရွိပါတယ္္တဲ့။ အဲဒီကေလးရဲ႕ခံစားခ်က္ကေတာ့
သူအၿမဲတမ္းၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အထိ ဘယ္လိုပဲ လုပ္ေပမယ့္
ၾကိဳးစားစမ္းဆိုတာခ်ည္းပဲ အေျပာခံေနရပါတယ္။ ဆရာက အားေပးတာ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း
ၾကိဳးစားစမ္းဆိုတာ ဘယ္ေလာက္အထိ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိလည္းဆိုတာ
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို မျပသႏိုင္ပါဘူး။

ၾကိဳးစားမယ္ လို႔ေျပာမိရင္ ဘယ္ေနရာကမွန္းမသိ သုတ္သုတ္ပ်ာပ်ာခံစားခ်က္
ျဖစ္လာပါတယ္။ ၾကိဳးစားစမ္း ဆိုတာကလည္း တခါတေလက်ရင္ ၫွာတာစိတ္မရွိ
ရက္စက္တဲ့ ပဲ့တင္သံတစ္ခု ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။